අම්මා
- කවි
- Affichages : 5191

නියං අහසම හේදිලා
නැවුම් පුස්ඹත් එක්කලා
වැටෙනකොට වැහි බිංදු
ඉන්නවා මන් බලමින් ඒ කළු වැහි වළා
ගිය මහේ අතෑරුන කුඹුර
කරගන්න බැරිවුණොත් යලට
ගෙදර වියදම් බලන්නේ කොහොම
අම්මත් හිතනවා ඇති එහෙම
ඈත අහස බලාන
මං වගේම
සති අන්තෙ ආපහු එද්දි
ඉනේ ගැට ගහන් උන්න පන්සීය
අතේ මිට මෙලෙව්වම අම්මගෙ හිතට හොඳයි
මගෙ හිතට බරයි
සරසවි ජීවිතෙත් දියවෙලා යන්න ලඟයි
තාම මම අම්මට බරයි
එකින් එක වැටුණු දිය බිඳු විසල් දිය පාරක්ව
මතක ගොන්නක් එනවා යනවා අම්මා එක්කම ගෑවිච්ච
දරාගත්තා දහක් දුක් ඈ මගේ නමටම පේවෙච්ච
ගලන් යන්නේ වැහි වතුර නොව ඇගෙ කඳුළුමයි හේදිච්ච
අයි.එම්.දිලේකා නෙත්මිණි
සමාජීය විද්යා පීඨය
මහජන සම්බන්ධතා හා මාධ්ය කළමනාකරණය
තෙවන වසර

18 avril 2023
කවිය

11 octobre 2022
සෙනෙහස...

15 mai 2023
මගේ කතාව

6 juin 2023
ආදරණිය නොරිකො

20 mars 2023
ප්රේමයෙ රහ බලා හිඳිමි..

8 mai 2025
ආලයේ මාත්රා

25 octobre 2022
ඇටසැකිල්ල
