අප්පච්චිට
- කවි
 - Affichages : 3733
 

ල් අරණ ගිනි අරන් ඒ ගිනි අහිංසක හදවත් දවද්දී
වෙඩි හඬින් උතුරේ සුළං හඬ සිදුරු වීලා කෑ ගසද්දී
රටක් හඬවා තැනින් තැන මිනිසුන්ගෙ අත පය කැඩී යද්දී
තුවක්කුව ගෙන පෙරට ගිය නුඹ සිහිව කඳුලක් නෙතින් වැටුණී 
කුඩා කළ මගෙ ලෝකයේ වීරයා වී ළඟ නොසිටියාට
සිතට බිය ආ විටදි තුරුලේ සනසන්න ළඟ නොසිටියාට
ජීවිතේ කඩඉම් පනින විට දකින්නට ළඟ නොසිටියාට
හදේ ගැඹුරේ නුඹේ රූපය තියෙනවා අද නොසිටියාට 
ජීවිතේ සුන්දර ම කාලය මා එක්ක නුඹ නොගෙව්වාට
කටු පඳුරු, වන වඳුල් අස්සේ නුඹේ ශක්තිය දිය කරාට
"සියල්ලට පෙර මගේ රට වටිනවා" කියලා පෙන්නුවාට
ජාති ජාතිත් නුඹේ පා යුග වඳිමි අද ළඟ නැති උනාට 
දන්නවද ලියුමක් එද්දි පෙර මගට හනිකට දුවනවා
නුඹේ අකුරින් එවා ඇතිදැයි කවරෙ හොඳ හැටි බලනවා
එසේ නැති බව දුටුව විට හිත තාම හොඳට ම රිඳෙනවා
රණවිරුවෙකුගෙ දුව නිසා මම කඳුළු සඟවා ගන්නවා! 
දසුන් පෙරමුණ
                20 mars 2023
වැද්දාගේ පාපොච්චාරණය...
                18 juillet 2022
Who am I ?
                13 septembre 2022
නේමඬල “Young Journalist” අපි
                15 novembre 2022
මට කුමට ?
                13 septembre 2022
නිහඬ නැගණිය
                27 juillet 2022
අරගලයේ කනිසම
                18 avril 2023
පියෙකුගේ අවසන් කැමැත්ත
                

                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                
                