අඩක් ඉදිකළ  ප්‍රේමයේ නගරය

සුනු විසිනු වී ගිය මල් ලියකම් මැද

සිනහා ගිනි ඇවිලෙයි

යහන තෙමෙන කඳුළු ගඟ මැද...

 සුදු පාට කඩදාසියක 

නේක වරනින් සිත්තම් කළ ද සිතුවම 

නොහැගුනේ මන්දැයි

මගේ නොවන බව 

සිතත් එක්ක අරගලය...

අසවලා දකීවිද 

උනෝතින් ලැජ්ජ සනුහරේටම

නොයෙක් යදමින් බැඳී ගෙල මුල

හුස්ම ගන්නත් අරගලයක..

කවි කමින් බැඳි කවි කලත්

පෙම් දමින් බැදි පොත්වලත්

නොවිසඳුන එක් ඡේදයක් 

හරි මැදට වන්නට අරගලයක 

උපනොත් ජීවයක් 

ජීවයේ ජීවත්වීමට

ජීවිතය අරගලයක

ඒක මහ ගැඹුරු හුස්මක්...

හේමමාලී වඩුගේ

විශේෂවේදී තෙවන වසර